effe India
Door: Marcel en Carla
Blijf op de hoogte en volg carla en marcel
25 November 2016 | India, Udaipur
Effe de andere kant van India,
De vreugdevolle gezichten en ogen van honderden kinderen laten je de andere kant van India vergeten. Uren in de rij staan bij een pinautomaat voor 2000 Roepie ( 13 euro ), in 9 van de 10 gevallen zijn ze leeg. Meer kregen wij in het begin niet. Maar wie niet slim is zal wijs zijn: nu 3 tot 4 keer snel achter elkaar pinnen en het resultaat is beter. Dus geld uitgeven is heel moeilijk, ook voor de lokals die zo wie zo weinig te besteden hebben. We zijn er inmiddels ook prima in getraind om bij die restaurantjes te eten waar ze ook “ oud geld” aannemen. De lokals helpen elkaar fantastisch, ook wij hebben hierdoor geluk met onze uitgebreide vriendenkring. Onze euro’s kunnen wij tot op heden niet omwisselen voor roepies. Hier zit je dan: een zak vol geld die je niet kunt besteden. Vanaf deze week zouden de automaten weer meer en beter gevuld worden. We hopen er maar op. We zien steeds minder toeristen in de straten. Ook zij komen met cashgeld naar India dat momenteel geen waarde heeft. Heel slecht voor de economie. ( 25% van de inkomsten in India).
Beesten in alle maten en soorten. Niet alleen de welbekende kamelen,koeien,apen,ezels en olifanten etc. maar het klein gespuis zoals muizen,ratten,salamanders, slangen etc. ’s Nachts hoor je de apen krijsen en de vechtende honden die in roedels over de straten trekken. Je went aan alles. Ook aan fysieke ongemakken waar wij allen mee te maken hebben of hebben gehad. Ik ga even niet in detail maar we komen hierdoor wel een paar kilo lichter naar huis. Vervoer per riksja, auto of motor, in alle gevallen dragen de meeste van ons mondmaskers omdat de stof en uitlaten van voertuigen gigantisch is, Udaipur is meestal verborgen onder een zware laag smog . We zijn dan ook bijzonder blij als we weer naar een of ander bergdorp gaan om schooltjes te bezoeken. Hier is de lucht schoon. De wegen en stegen zijn knollenvelden, maar toch zie je op een uitzondering na weinig tot geen ongelukken. Op elke hoek staat er wel, voor het geval dat, een ambulance??? klaar.
Klinkt in jullie oren waarschijnlijk zeer negatief, maar dit is ook een kant van India.
De liefde, blijdschap, genegenheid van alle mensen, klein en groot geeft je energie en een bijzonder voldaan gevoel.
Wij hebben India, alle schoolkinderen ( en in het bijzonder onze vrienden) helemaal in ons hart gesloten.
De vreugdevolle gezichten en ogen van honderden kinderen laten je de andere kant van India vergeten. Uren in de rij staan bij een pinautomaat voor 2000 Roepie ( 13 euro ), in 9 van de 10 gevallen zijn ze leeg. Meer kregen wij in het begin niet. Maar wie niet slim is zal wijs zijn: nu 3 tot 4 keer snel achter elkaar pinnen en het resultaat is beter. Dus geld uitgeven is heel moeilijk, ook voor de lokals die zo wie zo weinig te besteden hebben. We zijn er inmiddels ook prima in getraind om bij die restaurantjes te eten waar ze ook “ oud geld” aannemen. De lokals helpen elkaar fantastisch, ook wij hebben hierdoor geluk met onze uitgebreide vriendenkring. Onze euro’s kunnen wij tot op heden niet omwisselen voor roepies. Hier zit je dan: een zak vol geld die je niet kunt besteden. Vanaf deze week zouden de automaten weer meer en beter gevuld worden. We hopen er maar op. We zien steeds minder toeristen in de straten. Ook zij komen met cashgeld naar India dat momenteel geen waarde heeft. Heel slecht voor de economie. ( 25% van de inkomsten in India).
Beesten in alle maten en soorten. Niet alleen de welbekende kamelen,koeien,apen,ezels en olifanten etc. maar het klein gespuis zoals muizen,ratten,salamanders, slangen etc. ’s Nachts hoor je de apen krijsen en de vechtende honden die in roedels over de straten trekken. Je went aan alles. Ook aan fysieke ongemakken waar wij allen mee te maken hebben of hebben gehad. Ik ga even niet in detail maar we komen hierdoor wel een paar kilo lichter naar huis. Vervoer per riksja, auto of motor, in alle gevallen dragen de meeste van ons mondmaskers omdat de stof en uitlaten van voertuigen gigantisch is, Udaipur is meestal verborgen onder een zware laag smog . We zijn dan ook bijzonder blij als we weer naar een of ander bergdorp gaan om schooltjes te bezoeken. Hier is de lucht schoon. De wegen en stegen zijn knollenvelden, maar toch zie je op een uitzondering na weinig tot geen ongelukken. Op elke hoek staat er wel, voor het geval dat, een ambulance??? klaar.
Klinkt in jullie oren waarschijnlijk zeer negatief, maar dit is ook een kant van India.
De liefde, blijdschap, genegenheid van alle mensen, klein en groot geeft je energie en een bijzonder voldaan gevoel.
Wij hebben India, alle schoolkinderen ( en in het bijzonder onze vrienden) helemaal in ons hart gesloten.
-
25 November 2016 - 14:17
Karin:
Bewondering heb ik voor jullie allemaal.
Deze belevenissen neemt jullie niemand meer af.
Groetjes,
Karin. -
25 November 2016 - 17:28
Bart:
Wat een avonturen maken jullie mee! Ook goed om te lezen dat jullie wel eens afzien, het is tenslotte geen vakantie :-P. Maar hierdoor is mijn (ons) respect voor datgene wat jullie in India doen nog vele malen groter! Geniet van al het geluk en plezier wat jullie in Udaipur en omgeving aan het verspreiden zijn!
Groeten,
Bart -
25 November 2016 - 18:47
Tilly Poelma:
Hallo
Fijn om jullie verhalen te lezen. Nog veel succes gewenst. Kaart ontvangen. -
25 November 2016 - 21:23
Els Spätjens:
Heel erg fijn om jullie op afstand te kunnen volgen. Met heel veel bewondering en respect geniet ik van jullie reisverlagen. Prachtig wat jullie daar doen!
Heel veel liefs en groetjes, ook van jean. -
26 November 2016 - 00:48
Ria Frencken:
Hallo reporters!!,
Weer een heel duidelijk beeld van wat jullie hier schetsen: heel levendig!
De smog , afkomstig van industrie vermoedelijk, met oorzaken op z'n Aziatisch veronderstel ik !!? en door stabiele warmte in samenwerking met bergen (??) nog wat vastgehouden?
Jullie verblijf: alles bij elkaar een heel bijzondere belevenis!!
Groetjes,
Ria -
26 November 2016 - 02:49
Elma:
Ben heel erg blij met de eindconclusie! Heb door jullie fijne houding ook jullie nog meer in mijn hart gesloten. Soms denk ik, waar heb ik hen ingestort. Zie vermoeide gezichten. Maar dan komt de blijdschap er weer met alle energie erbij naar boven, geweldig. Stralende ogen maken je blij, zeker weten. Hello "mem" of hello "sir". Het klinkt overal , met enthousiasme uitgesproken. Nog enkele dagen en dan gaan we weer. Zoveel ervaring rijker. Zoveel geluk in je hart. liefs elma -
26 November 2016 - 10:57
Yvonne Frencken:
Hallo
Wat een toestand met die geldautomaten, daar in de rij staan en je krijgt bijna niks.
En dan die smog van die vieze vervuilde knetterende motoren, ik kan me voorstellen dat jullie daar mondkapjes dragen. Verlangen naar schone lucht, die krijg je door vaker een tocht te maken naar de bergdorpjes daar gaan jullie longblaasjes weer van bloeien. FRESH AIR roepen jullie !!
Hoe zou de situatie zijn in Bombay of ergens anders ?
India van nu en het vorig jaar toen jullie daar waren, is de leefbaarheid slechter geworden voor de mensen daar ?
Economisch gezien zeker !
Het zit er bijna op, jullie kunnen met een goed gevoel terugkeren.
De kinderen zullen jullie zeker gaan missen en ook de mensen die jullie daar geholpen hebben.
Groetjes
Yvonne
-
26 November 2016 - 22:13
Miranda Coenen:
zo geweldig wat jullie doen! Zo'n verschil met alles hier... zo dankbaar zijn ze daar met alles... kinderen willen graag naar school, wat leren. Zo indrukwekkend allemaal! Vooral de bergdorpjes en de kindertjes... Hoorde vanmiddag dat jullie volgende week al terug komen. Die tijd is toch ook omgevlogen zeg!! Maar ook fijn als jullie weer veilig en heel thuis zijn! tot snel Groetjes Miranda
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
