17 november Namaste
Door: Jacques en Marlies
Blijf op de hoogte en volg carla en marcel
19 November 2016 | India, Udaipur
17 november, Namaste
Hier nog even een bericht uit India.
Vandaag onze vrienden uit Limbricht ontmoet in Udaipur India. Het was heel gezellig we zijn meteen met hen langs projecten gegaan waar wij bezig zijn. Zij hebben een indruk gekregen van ons werk en meteen beloofd om een school te laten verven door een local uit het dorp.
Mijn werk als computer teacher wordt veel gevraagd! Maar je moet minstens 5 maal terug naar een school om het hele arsenaal te vertellen en te demonstreren. Meestal doe ik twee scholen op een dag. Dus vroeg op, veel reizen en lange dagen. Vandaag de computer cursus in Loyara afgesloten. De studenten waren nog nooit op internet geweest dus dat was voor hen een hele ervaring. De tip die ik kreeg van Dees kon ik goed in mijn lespakket verwerken. Bedankt Dees. Ook Engels heeft veel belangstelling.
Marlies is ondertussen ook op meerdere scholen samen met Elma bezig met puzzels aanreiken en bij grotere kinderen ook eerst een rekensommetje waarna gekleurd mag worden. 1e, 2e en 3e leerjaar. Je vraagt je misschien af waarom steeds puzzels en kleurplaten worden gegeven, de kinderen kijken zelfs hun ogen uit bij de houten puzzels waar onze kleuters mee spelen. Kleuren zijn op zich in het engels al moeilijk, wij worden dus heel vaak niet begrepen. Onze manier van engels spreken is duidelijk anders dan wat de kinderen gewend zijn. Heel vaak worden alleen maar boeken overgeschreven en weinig geoefend in spreken. Bijna alles wordt in rijtjes opgedreund. Val je ergens in dat rijtje in dan weet men het niet meer. Af en toe heb je er een slimmerik bij die wel direct snapt wat je bedoelt. Bij de kleurplaten en de werkbladen moeten we oppassen dat niet alle kinderen dezelfde plaat heeft want afkijken is bijna standaard, niet alleen bij de sommetjes maar ook de kleurplaten worden identiek. Laat je een kind een eigen tekening maken dan wordt het meestal de Indiase vlag of de lotusbloem. Eigen fantasie wordt niet gepromoot door de leerkracht. Zonde want heel veel kinderen kunnen wel tekenen maar durven dit niet waar de leraar bij is; ik heb zelf gemerkt dat kinderen een boom niet rood of blauw mochten kleuren, het schaap moest perse geel, met het gevolg dat de kleur geel heel vaak geslepen moest worden. We hebben de “onmogelijke” kleurplaten beloond met een sticker: stralende oogjes toen ze hun tekening terugzagen en deze moesten opgehangen worden in de klas!!!!
Hier nog even een bericht uit India.
Vandaag onze vrienden uit Limbricht ontmoet in Udaipur India. Het was heel gezellig we zijn meteen met hen langs projecten gegaan waar wij bezig zijn. Zij hebben een indruk gekregen van ons werk en meteen beloofd om een school te laten verven door een local uit het dorp.
Mijn werk als computer teacher wordt veel gevraagd! Maar je moet minstens 5 maal terug naar een school om het hele arsenaal te vertellen en te demonstreren. Meestal doe ik twee scholen op een dag. Dus vroeg op, veel reizen en lange dagen. Vandaag de computer cursus in Loyara afgesloten. De studenten waren nog nooit op internet geweest dus dat was voor hen een hele ervaring. De tip die ik kreeg van Dees kon ik goed in mijn lespakket verwerken. Bedankt Dees. Ook Engels heeft veel belangstelling.
Marlies is ondertussen ook op meerdere scholen samen met Elma bezig met puzzels aanreiken en bij grotere kinderen ook eerst een rekensommetje waarna gekleurd mag worden. 1e, 2e en 3e leerjaar. Je vraagt je misschien af waarom steeds puzzels en kleurplaten worden gegeven, de kinderen kijken zelfs hun ogen uit bij de houten puzzels waar onze kleuters mee spelen. Kleuren zijn op zich in het engels al moeilijk, wij worden dus heel vaak niet begrepen. Onze manier van engels spreken is duidelijk anders dan wat de kinderen gewend zijn. Heel vaak worden alleen maar boeken overgeschreven en weinig geoefend in spreken. Bijna alles wordt in rijtjes opgedreund. Val je ergens in dat rijtje in dan weet men het niet meer. Af en toe heb je er een slimmerik bij die wel direct snapt wat je bedoelt. Bij de kleurplaten en de werkbladen moeten we oppassen dat niet alle kinderen dezelfde plaat heeft want afkijken is bijna standaard, niet alleen bij de sommetjes maar ook de kleurplaten worden identiek. Laat je een kind een eigen tekening maken dan wordt het meestal de Indiase vlag of de lotusbloem. Eigen fantasie wordt niet gepromoot door de leerkracht. Zonde want heel veel kinderen kunnen wel tekenen maar durven dit niet waar de leraar bij is; ik heb zelf gemerkt dat kinderen een boom niet rood of blauw mochten kleuren, het schaap moest perse geel, met het gevolg dat de kleur geel heel vaak geslepen moest worden. We hebben de “onmogelijke” kleurplaten beloond met een sticker: stralende oogjes toen ze hun tekening terugzagen en deze moesten opgehangen worden in de klas!!!!
-
20 November 2016 - 12:40
Els Koonen:
Hallo India
Wat een kleine lettertjes, daar is echt een dikke bril bij nodig!
Ja mensen uit Limbricht kom je overal tegen, zelfs in India! Maar ook met een geweldige missie! Jullie doen hele mooie dingen daar. Vooral op de scholen is het dankbaar om te doen. Vaak zijn de leerkrachten daar totaal niet geschoold maar worden leraar omdat ze in een hoge kaste geboren zijn. Maakt dan niet uit of ze er het niveau voor hebben. Vaak zijn de leerlingen slimmer als de leraar. Daarom mogen ze ook niet zelf denken. Wat geel moet, moet geel ook al kan het ook blauw of groen zijn. Wat fijn voor de kinderen dat ze warme kleding krijgen. De nachten zijn er erg koud! Voor onze begrippen niet, maar ze zijn het daar niet gewend, het temperatuurverschil is te groot van de dag en nacht.
Mensen wat gaat de tijd snel, het is net of jullie pas vertrokken zijn! Maar we denken iedere dag aan jullie en sturen wat energie op! Geniet van de belevenissen en de mensen in India!
Veel liefs! Namasté uit Sittard van Jos en Els Koonen -
20 November 2016 - 13:05
Yvonne Frencken:
Hoi iedereen,
Vandaag wordt het hier een stormachtige dag, aan de Zeeuwse kust zou het nog erger zijn.
Code geel voor het hele land ! Hopelijk dat het hier in Geleen mee gaat vallen.
Althans stormen doet het hier al bijna de hel morgen.
Donkere wolken drijven naar Limbricht en Sittard !!
Jacques, als jij naar de scholen gaat heb je dan een tolk bij je, of kun je je behelpen met je Engels ?
De ene leraar spreekt Engels en de ander weer niet en dan lijkt het me wel heel moeilijk om een gesprek aan te gaan met het hoofd of de leraar.
De puzzels die jullie meegenomen hebben, blijven natuurlijk daar als jullie tijd erop zit .
De onderwijzer zal waarschijnlijk toch wel met belangstelling kijken naar jullie werk en misschien jullie werk overnemen.
Hopelijk gebeurd dat ook, want dan heb je twee vliegen in één klap !!
Groetjes
Yvonne -
20 November 2016 - 16:53
Anita, Dees En Eric:
Hallo luitjes,
Wat een avontuur en wat een dankbaar werk. Heerlijk om die dingen te mogen doen waarmee je zoveel kinderen blij maakt. zware dagen en lange dagen zijn het. Het is ook niet makkelijk wat jullie doen. Natuurlijk is het vermoeiend, maar het geeft nog meer een voldaan gevoel. Het moet geweldig zijn om mensen zo gelukkig te maken. Geniet van jullie tijd. Wij volgen jullie op de voet en genieten mee van jullie avonturen.
Liefs, Anita, Dees en Eric. -
21 November 2016 - 00:01
Ria Frencken:
Hallo allemaal,
Zo te lezen heeft jullie werk echt mooi succes, voor jullie veel voldoening en voor "jullie studenten" een verrijking!
Hoe is het contact tussen leraar en kind? Van een afstand, autoritair, zakelijk? Dit zou je denken als de kinderen zichzelf niet durven zijn in hun expressie in de tekenles! Is het misschien onkunde bij de leerkracht en ligt het aan hun opleiding dat de zaken gaan zoals ze gaan. Dit zit er denkelijk, dik in! Als de kinderen steeds volgens eenzelfde stramien werking, stomp je hun eigenheid wat af op dat vlak. Verder moet je hun ook idee geven, op weg helpen en vooral leren kijken en bewust zijn!
Veel succes verder weer!
Groetjes,
Ria -
21 November 2016 - 11:24
Marijke Keulers:
Hallo Marlies en Jacques,
jullie zijn weer goed bezig. Het lijkt me veel voldoening te geven. Zelfs al zijn jullie maar een aantal weken daar aanwezig, het zal voor de kinderen een tijd zijn die ze zich blijven herinneren. Fijn dat wij hier jullie weer een beetje kunnen volgen.
Marijke -
21 November 2016 - 19:07
Frans En Mieke Arets:
Hallo beste kanjers in India,
Jullie doen fantastisch werk daar en wat opvalt aan jullie berichten, is ook dat jullie het met veel energie en plezier doen en ontberingen trotseren om, dat beetje verschil te kunnen maken. Juist dat verschil kan inspireren en heel belangrijk zijn. Petje af voor jullie inzet en voor alle blijmoedige kinderen in India. Geweldig.
Veel groeten van
Frans en Mieke -
21 November 2016 - 22:15
Marleen Kuhles-Slenter:
Hallo Miriam Theo Marlies en Jacques
Het is mooi om te lezen wat jullie allemaal doen.
Zou zo zelf ook mee willen werken, het lijkt mij zo ontzettend mooi om daar te helpen.
Jullie kunnen trots zijn op wat jullie doen
groetjes Giel en Marleen
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
