de route is uitgestippeld

door slecht bereik, vandaag pas het volgende relaas.
Zaterdag 24 oktober.
Gisteren aan alle kinderen t-shirt, trainingsbroek en pullover uitgedeeld voor de naderende winter. Daarbij ook makkelijke slippers, want ze mogen binnen alleen op blote voeten lopen en buiten zijn deze echt wel nodig, zeker als het kouder wordt. Het vriest er wel niet maar een temperatuur van 15 graden is heel koud als je 27 gewend bent. Komende week is het "Diwalli" dit is te vergelijken met onze tijd voor Pasen. Het huis wordt schoongemaakt, geschilderd en iedereen krijgt nieuwe kleren. De juf was er heel verguld mee. Ze wist van ieder kind de juiste maat, die hadden we van te vorentoch nog verkeerd ingeschat, maar dan kun je naar een store gaan en vragen naar de goede maten. Dit is een hele belevenis: als je geluk hebt heeft men alles in huis, meestal niet (wij kwamen dan ook nog met een aantal van 55!!) de buurman kijkt zijn voorraad na en er kan gebeld worden naar de opslag. Er komt iemand op de scooter de hele handel brengen en dan begint de onderhandeling, we zijn er steeds voldaan met de aankopen weg gegaan.
Vandaag de resterende spullen afgeleverd. De kinderen gingen met stralende oogjes weer op hun plekje in de "klas" zitten. 37 graden en dan een pullover aan hebben! Ieder kind weet ook wat van hem/haar is, dat moet ook wel want alle spullen zitten in een metalen box die met drie man gedeeld moet worden. Het was heel mooi om te zien dat er vandaag voor het eerst echt in de keuken gekookt werd, normaal werd dat te midden van de jongste kinderen in de ruimte waar zij les krijgen gedaan. De kok, jongen van 14 of zo, was heel trots dat ik hem chef noemde en maakte me duidelijk dat het prutje 2 uur moest koken. De keuken was een gedeelte van het project, opgeruimd, de gasflessen onder het aanrecht i.p.v. erboven op, schoongemaakt, nieuwe veilige verlichting en ventilator aangesloten. Verder de wanden een frisse kleur geverfd; het zag er goed uit.
De badruimte was intussen ook geverfd, nu alleen nog wachten op de tegelzetter, die weer niet was komen opdagen!
Aan de kinderen hebben we gevraagd 'n tekening te maken over de laatste weken, daar zaten ware kunstwerken bij.
Als laatste hebben we een groepsfoto van de trip eerder deze week uitvergroot en afgegeven, wat een aandacht, iedereen wilde zichzelf aanraken.
Er moet nog heel wat gedaan worden maar zonder jullie hulp als sponsor was dit project niet van de grond gekomen.